Γράφει ο Μελέτης Ρεντούμης οικονομολόγος – τραπεζικός
Η ελληνική κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας προσωπικά, μπορεί να διαφημίζει παντού ότι η χώρα εξέρχεται από τα Μνημόνια και ότι επανέρχεται η εθνική κυριαρχία όπως υποστηρίζει, όμως η αλήθεια στην πραγματική οικονομία αλλά και σε αυτή που αντιλαμβάνονται οι αγορές είναι τελείως διαφορετική, ενώ η πληθώρα ανοιχτών θεμάτων σε όλα τα επίπεδα, ήδη βάζει σε σκέψεις τον πρωθυπουργό ο οποίος απεργάζεται διάφορα εκλογικά σενάρια για να προστατεύσει την κυβερνητική του θητεία. Στα δημοσιονομικά η κυβέρνηση δεν μπορεί πλέον να κυκλοφορήσει ένα νέο αφήγημα για την ανάπτυξη της χώρας, καθώς μετά την αναβολή της δόσης των 15 δις ευρώ με πρωτοβουλία της Γερμανίας η έξοδος στις αγορές καθίσταται ολοένα και πιο ασύμφορη αν όχι ανέφικτη τον προσεχή Αύγουστο. Επίσης στο θέμα των περικοπών, ο πρωθυπουργός προσπάθησε να πείσει τους δανειστές για αναβολή στην μείωση των συντάξεων από το 2019 χωρίς όμως αποτέλεσμα, καθώς όλοι επιμένουν στην τήρηση των συμφωνηθέντων χωρίς να έχουν πρόθεση να δώσουν δημοσιονομικό χώρο στην κυβέρνηση. Εκτός αυτού ακόμα και στο θέμα της μη εφαρμογής του αυξημένου ΦΠΑ στα νησιά, οι δανειστές ζήτησαν ισοδύναμα μέτρα εξαναγκάζοντας ουσιαστικά την κυβέρνηση να πάρει πίσω το μέτρο και να αναζητήσει νέες επιβαρύνσεις για τους πολίτες. Την ίδια στιγμή, η υπερφορολόγηση συνεχίζεται, ο ΕΝΦΙΑ αυξάνει, οι συντάξεις μειώνονται και οι καταθέσεις των τραπεζών δεν επαρκούν καν για την αγορά των απαραίτητων αγαθών και υπηρεσιών προς επιβίωση για το κάθε νοικοκυριό. Είναι αξιοσημείωτο ότι ο Α.Τσίπρας επιχείρησε να συμψηφίσει το δημοσιονομικό με το προσφυγικό θέμα, δεχόμενος επαναπροωθήσεις μεταναστών από την Γερμανία και τελικά δεν πήρε τίποτα απολύτως, αφού οι θεσμοί ζητούν την τήρηση κατά γράμμα όλων των προαπαιτούμενων του Μνημονίου. Στο πιο σοβαρό βέβαια ζήτημα που άνοιξε τελευταία η κυβέρνηση, που είναι το Σκοπιανό υπογράφωντας την περιβόητη συμφωνία των Πρεσπών και εδώ η κυβέρνηση νιώθει ότι έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση, καθώς μέχρι τον Φεβρουάριο του 2019, θα πρέπει να έχει φέρει την συμφωνία για κύρωση στην Βουλή με αποτέλεσμα να χάσει την δεδηλωμένη με την καταψήφισή της από τους ΑΝΕΛ. Σε όλα τα παραπάνω έρχεται να προστεθεί και μία τροπολογία βουλευτών του Σύριζα που επιτρέπει επί της ουσίας να γίνουν οι Ευρωεκλογές μαζί με τις αυτοδιοικητικές εκλογές έτσι ώστε να κολλήσουν σε αυτές και οι βουλευτικές εκλογές. Ο βασικός λόγος για την κυβέρνηση είναι να μην δεχθεί κάποιο ισχυρό πλήγμα προηγουμένως ως ψήφο διαμαρτυρίας και έτσι να διαφυλάξει τα όποια ποσοστά έχει ακόμα με ερείσματα στην μεσαία τάξη. Έτσι λοιπόν, ο πρωθυπουργός δέχεται διαρκώς εισηγήσεις για το τι θα πράξει από τον Σεπτέμβριο και μετά που η χώρα θα μπει σε μία μεταμνημονιακή επιτήρηση και θα έχει μπροστά της όλα τα εθνικά θέματα ανοιχτά, με τους πολίτες απέναντι. Με το παραπάνω πολιτικό σκεπτικό και με στόχο να μην συντριβεί ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά να έχει δυνάμεις να επανέλθει με αφετηρία το 20% στον επόμενο τόνο μίας εκλογικής αναμέτρησης με απλή αναλογική και με συνεργασίες με την Κεντροαριστερά, είναι πολύ πιθανόν να επιχειρήσει μία ηρωική έξοδο το φθινόπωρο με προκήρυξη πρόωρων εκλογών, πετώντας την καυτή πατάτα των δημοσιονομικών αλλά και εθνικών θεμάτων στην αξιωματική αντιπολίτευση.
